Stres, często bagatelizowany, jest czynnikiem, którego nie należy lekceważyć. W przypadku długotrwałego stresu poziom kortyzolu (hormonu stresu) pozostaje wysoki. Jednak hormon ten uszkadza komórki mózgowe i upośledza pamięć. Źle zarządzany stres może zatem w dłuższej perspektywie sprzyjać wystąpieniu choroby Alzheimera.
Do tego dochodzi problem snu. W nocy mózg „oczyszcza się”, w szczególności poprzez eliminację białek beta-amyloidowych, odpowiedzialnych za charakterystyczne dla tej choroby blaszki. Słaby sen, pod względem ilości lub jakości, utrudnia ten naturalny proces i osłabia ośrodkowy układ nerwowy.
3. Brak stymulacji poznawczej i izolacja
Nasz mózg to organ, który wymaga stymulacji. W przypadku braku regularnej aktywności intelektualnej połączenia nerwowe słabną. Czytanie, nauka, zabawa i dyskusje pomagają utrzymać obwody mózgowe w aktywności i wzmocnić to, co nazywa się „rezerwą poznawczą”.
Choroba Alzheimera dotyka osoby, które są odizolowane, zarówno społecznie, jak i intelektualnie, w większym stopniu. Długotrwała samotność zwiększa ryzyko depresji, która jest uznawana za czynnik zaostrzający. Utrzymywanie relacji społecznych i angażowanie się w stymulujące działania jest zatem niezbędne w każdym wieku.
4. Tytoń, alkohol i urazy głowy
kontynuuj na następnej stronie
