A potem… ruszyli. Tak, te „nasiona” nie były nieruchome. Przy bliższym przyjrzeniu się, były przezroczyste, jak maleńkie bąbelki z ciemną plamką w środku. Jaja owadów?! A raczej jaja pluskwy bardzo rzadkiego gatunku. Krew nam zmroziła krew. To jeden z tych surrealistycznych momentów, kiedy wszystko wydaje się nierealne, poza naszymi instynktami krzyczącymi: „To nie jest normalne!”
Pracownicy przybyli, gdy tylko zadzwoniliśmy. Oni również zbladli. Natychmiast zabrali naczynia. Wyjaśnienia były nieustanne: „problem z przechowywaniem”, „wątpliwy produkt od dostawcy”, „odosobniony incydent ”. Ale w tym momencie nikt już nas nie słuchał. Chcieliśmy po prostu wyjść. I to szybko.
Sytuacje awaryjne, środki ostrożności i opóźniony stres
Pojechałam na pogotowie. Nie z powodu jakiegoś natychmiastowego dyskomfortu, ale jako środek ostrożności . Lekarze mnie uspokajali: testy, badania, leczenie zapobiegawcze. Nic, czym należałoby się martwić w tamtym momencie. Ale niepokój nie znika nagle. Nie tyle strach przed połknięciem czegoś podejrzanego mnie niepokoi, ile raczej uczucie zdrady przez to, co powinno być chwilą przyjemności .
Oczywiście, zgłosiliśmy incydent władzom sanitarnym. Restauracja ze swojej strony próbowała rozwiązać sytuację dyplomatycznie, ale szkody zostały wyrządzone. Samo słowo „sałatka” stało się synonimem obaw. A nasiona chia ? Są teraz uważnie monitorowane .
Czego nauczyło nas to doświadczenie
Ciąg dalszy na następnej stronie:
