Jak stawić czoła temu procesowi?
Akceptacja śmierci jako naturalnej części życia jest kluczowa. W tej chwili empatia, cicha obecność i miłość są najlepszymi towarzyszami. Słowa nie zawsze są potrzebne. Czasami gest, pieszczota, a nawet sama obecność mówią wiele.
Jeśli jesteś członkiem rodziny lub opiekunem, pamiętaj:
Pozwól odpocząć
Nie karmić na siłę
Przynosimy spokój, nie niepokój
Potwierdzaj emocje, nie zaprzeczaj im
Końcowa refleksja:
Śmierć to nie koniec, ale przejście. Rozpoznanie tych znaków nie oznacza rezygnacji, lecz towarzyszenie z godnością. Pożegnanie boli, ale może być też głębokim aktem miłości.
